Aankomst India
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Daniel
19 Augustus 2007 | India, Auroville
Beste mensen,
na een reis van ongeveer 20 uur ben ik aangekomen in Auroville, vlak onder Pondicherry, door de plaatselijke bevolking liefkozend ook wel 'Pondy' genoemd. De reis zelf verliep voorspoedig, met een overstap in Frankfurt, om vervolgens door te vliegen naar Chennai (Madras). Aldaar werden wij (Karlijn en ik zijn als eerste twee vertrokken) in de zwoele dikke lucht van een graad of 25 verwelkomd door een man of 1000. Na ja, zo leek het want bij de ingang van het vliegveld was het een drukte van jewelste. NA even rondkijken zagen wij een bordje waarop stond 'Daniel en Karlijn', omhooggehouden door een zeer vriendelijk Indiaas heerschap. Deze man bracht ons vervolgens naar Auroville, een rit van 2 en een half uur. Ik lag achterin de auto lekker te dommelen toen er plots een noodstop gemaakt werd. Ik vreesde al voor mijn leven, maar wij en de auto kwamen er zonder al teveel kleerscheuren vanaf. De twee honden brachten het er echter minder gelukkig vanaf.
Bij aankomst in een paradijslijk guesthouse werden wij verwelkomd door Camille, een vaderlijke Nederlander van in de veertig en de stichter van Amaidi, een non-profit hulpverleningsorganisatie om arme mensen in India (en vooral Pondy en Auroville) een helpende hand toe te steken. De projecten lopen wijd uiteen, van het vertstrekken van micro-krediet, tot het doorlichten van de financiele boekhouding van organisaties, tot het bieden van hulp aan scholen waar ik aldus aan meewerk. De stroom in de guesthouse was even daarvoor uitgevallen, wij werden verrast door kaarslicht en aangename wierook. Na een gek genoeg redelijk comfortabele nacht op een snoeihard bed in verzengende hitte, stonden we de volgende dag rond een uur of 1 op. Lekker ontbijt met croissantjes, vers fruit en koffie.
Na het ontbijt (lunch zo u wilt) zijn wij door de vrouw van Camille, Jansi, over hobbelige weggetjes en drukke wegen in een riksja rondgeleid in Auroville en Pondy. Auroville is overigens een idealistisch dorp gesticht in 1968 met ongeveer 2000 inwoners, met een socialistische inslag en gelijkheid voor al haar inwoners wat in India redelijk uniek is. Pondy is een oude Franse kolonie en staat onder het centraal gezag in Delhi. Dit omdat de inwoners graag het bestuurlijk systeem van de Fransen wilden behouden.
Het verkeer is hier echt gekkenhuis! Iedereen toetert aan de lopende band, balt zijn vuist in de lucht als de doorloop hem niet aanstaat en neemt gewoon voorrang. Echt even wat anders met het door talloze regeltjes nauwgezet geregelde verkeer in Nederland. Na een bezoek aan twee tempels, een bezoek aan de plaatselijke markt en een zegening door een echte olifant (!), zijn wij pizza gaan eten in een restaurantje. Om 11 uur gaf ik de pijp aan Maarten, aangezien de jetlag haar tol begon te eisen. 's Nachts was de hond bij het guest house echter, aangestoken door anderen, hyperactief met grommen, blaffen, janken en huilen. Ik heb verscheidene sadistische dromen gehad om hem levend te villen en aan het spit te rijgen. Ook is vannacht Marloes gearriveerd, wat mijn nachtrust niet verder bevorderde.
Vanochtend werd ik gewekt door Camille voor het ontbijt. En vervolgens gingen wij een brommer voor mij oppikken. Een behoorlijk vlug en opgevoerd Hondaatje, ik voel me al helemaal thuis hier in het verkeer (en meer)! NU maar even naar het strand en een beetje rondboeken.
Poyitu varen!
na een reis van ongeveer 20 uur ben ik aangekomen in Auroville, vlak onder Pondicherry, door de plaatselijke bevolking liefkozend ook wel 'Pondy' genoemd. De reis zelf verliep voorspoedig, met een overstap in Frankfurt, om vervolgens door te vliegen naar Chennai (Madras). Aldaar werden wij (Karlijn en ik zijn als eerste twee vertrokken) in de zwoele dikke lucht van een graad of 25 verwelkomd door een man of 1000. Na ja, zo leek het want bij de ingang van het vliegveld was het een drukte van jewelste. NA even rondkijken zagen wij een bordje waarop stond 'Daniel en Karlijn', omhooggehouden door een zeer vriendelijk Indiaas heerschap. Deze man bracht ons vervolgens naar Auroville, een rit van 2 en een half uur. Ik lag achterin de auto lekker te dommelen toen er plots een noodstop gemaakt werd. Ik vreesde al voor mijn leven, maar wij en de auto kwamen er zonder al teveel kleerscheuren vanaf. De twee honden brachten het er echter minder gelukkig vanaf.
Bij aankomst in een paradijslijk guesthouse werden wij verwelkomd door Camille, een vaderlijke Nederlander van in de veertig en de stichter van Amaidi, een non-profit hulpverleningsorganisatie om arme mensen in India (en vooral Pondy en Auroville) een helpende hand toe te steken. De projecten lopen wijd uiteen, van het vertstrekken van micro-krediet, tot het doorlichten van de financiele boekhouding van organisaties, tot het bieden van hulp aan scholen waar ik aldus aan meewerk. De stroom in de guesthouse was even daarvoor uitgevallen, wij werden verrast door kaarslicht en aangename wierook. Na een gek genoeg redelijk comfortabele nacht op een snoeihard bed in verzengende hitte, stonden we de volgende dag rond een uur of 1 op. Lekker ontbijt met croissantjes, vers fruit en koffie.
Na het ontbijt (lunch zo u wilt) zijn wij door de vrouw van Camille, Jansi, over hobbelige weggetjes en drukke wegen in een riksja rondgeleid in Auroville en Pondy. Auroville is overigens een idealistisch dorp gesticht in 1968 met ongeveer 2000 inwoners, met een socialistische inslag en gelijkheid voor al haar inwoners wat in India redelijk uniek is. Pondy is een oude Franse kolonie en staat onder het centraal gezag in Delhi. Dit omdat de inwoners graag het bestuurlijk systeem van de Fransen wilden behouden.
Het verkeer is hier echt gekkenhuis! Iedereen toetert aan de lopende band, balt zijn vuist in de lucht als de doorloop hem niet aanstaat en neemt gewoon voorrang. Echt even wat anders met het door talloze regeltjes nauwgezet geregelde verkeer in Nederland. Na een bezoek aan twee tempels, een bezoek aan de plaatselijke markt en een zegening door een echte olifant (!), zijn wij pizza gaan eten in een restaurantje. Om 11 uur gaf ik de pijp aan Maarten, aangezien de jetlag haar tol begon te eisen. 's Nachts was de hond bij het guest house echter, aangestoken door anderen, hyperactief met grommen, blaffen, janken en huilen. Ik heb verscheidene sadistische dromen gehad om hem levend te villen en aan het spit te rijgen. Ook is vannacht Marloes gearriveerd, wat mijn nachtrust niet verder bevorderde.
Vanochtend werd ik gewekt door Camille voor het ontbijt. En vervolgens gingen wij een brommer voor mij oppikken. Een behoorlijk vlug en opgevoerd Hondaatje, ik voel me al helemaal thuis hier in het verkeer (en meer)! NU maar even naar het strand en een beetje rondboeken.
Poyitu varen!
-
19 Augustus 2007 - 09:38
Betty:
Hoi Daniel, wat een leuke site! Mail je straks. -
19 Augustus 2007 - 11:50
Daniel:
Hee Kippie ouwe bereboef! Dat klinkt echt super goed jongen. Ben je wel een beetje voorzichtig met dat brommertje in het verkeer van India? ;)
Keep us informed man! -
20 Augustus 2007 - 06:43
Sygol:
Hé Lieve Daan,
Wat fijn om te lezen!
Pas goed op jezelf en geniet!
Ik zal jouw site vaker bekijken!
Dikke kus, love you, zus -
20 Augustus 2007 - 06:58
Sarah Ladiges:
Hey kippie,
Wat leuk om te lezen, cool dat je dit nu gaat doen!
veel plezier, dikke kus -
20 Augustus 2007 - 10:54
Johanneke:
Heej, grappig, ik kwam je weblog toevallig tegen bij de weblogs van India, maar ik ben net afgelopen donderdag teruggekomen na twee weken in het Amaidi-guesthouse door gebracht te hebben. Daarvoor had ik 2,5 week door Rajasthan getrokken, dus het guesthouse was daarmee vergeleken zo heerlijk rustig, een plaats om bij te komen en relaxed een boekje te lezen. Die ontbijtjes zijn heerlijk hè, wel toeristenvoedsel, maar van Indiaas voedsel had ik al snel genoeg, vooral aan Indiaas ontbijt moet ik niet denken. Maar leuk om je verhaal te lezen, ik hoop dat er nog meer verhalen bijkomen! :)
Groetjes,
Johanneke
P.s. het amaidi-guesthouse is natuurlijk eigenlijk niet in Auroville, maar in Bharati Nagar. Of dat is eigenlijk ook weer een deel van een ander dorp, met een lange onuitspreekbare naam, als je bijv. van het guesthouse naar de office loopt en je komt op de main road aan je linkerhand eerst langs een atelier en daarna langs een bord met screenprinting, zie je daar een lange naam op staan wat volgens mij de naam van de plaats is. :P -
20 Augustus 2007 - 13:45
D@n!@l:
Hey daan!
goed te horen dat je veilig bent aangekomen! geniet van je tijd daar en hou ons op de hoogte hier :D!
grt
d -
20 Augustus 2007 - 16:06
Camille:
Ben blij dat we onze hond geen Nlds hebben geleerd ..;-P
Groet,
Camille
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
